Μία από τις πιο αξιοσημείωτες ιατρικές εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών έχει να κάνει με τη δυνατότητα λήψης εξειδικευμένων ενήλικων κυττάρων και επαναφοράς τους σε μη εξειδικευμένα εμβρυικά βλαστοκύτταρα. Τα κύτταρα αυτά μπορούν κατά παραγγελία και με το κατάλληλο ερέθισμα να διαφοροποιηθούν σε μια ποικιλία κυττάρων, ιστών και τελικά οργάνων, απολύτως συμβατών με τον ασθενή, προσφέροντας πολλές ευκαιρίες θεραπείας. Το αρνητικό είναι πως χρειάζονται διαδικασίες χρονοβόρες και πολύπλοκες, κι επίσης ότι πάντα εμπεριέχεται ο κίνδυνος της καρκινογένεσης. Αυτό δημιουργεί την ανάγκη για παράκαμψη κάποιων βημάτων, όπως είναι η χρήση ιών, και για απλούστευση της όλης πορείας.
Κινούμενη προς αυτή την κατεύθυνση, μία ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, και συγκεκριμένα του Κέντρου Αναγεννητικής Ιατρικής και Μηχανικής, δουλεύει εδώ και χρόνια πάνω σε μία νέα nanochip συσκευή, η οποία δίνει τη δυνατότητα στα κύτταρα του δέρματός μας να διαφοροποιηθούν σε νευρικά κύτταρα και αιμοφόρα αγγεία. Η προσέγγιση τους έχει να κάνει με μία καινοτόμα μη εργαστηριακή τεχνολογία, η οποία ονομάζεται νανο-επιμόλυνση των ιστών. Για τη διαδικασία αυτή χρησιμοποιείται ένα nanochip πυριτίου, το οποίο περιέχει μικροσκοπικά κανάλια που καταλήγουν σε μια σειρά από μικρές βελόνες και συγκεκριμένα γονίδια στην κορυφή του.
Προωθούμενα από ένα ηλεκτρικό φορτίο, τα γονίδια αυτά εισέρχονται στον ζωντανό ιστό και στο επιθυμητό βάθος, επαναπρογραμματίζοντας τα κύτταρα που μας ενδιαφέρουν και μετατρέποντάς τα σε διαφορετικά είδη κυττάρων ή ολοκληρωμένες κυτταρικές δομές. Αυτά με τη σειρά τους μπορούνε να κατευθύνουν την αποκατάσταση μιας βλάβης είτε τοπικά είτε σε απομακρυσμένα μέρη του σώματος, όπως είναι ο εγκέφαλος. Σκεφτείτε και το εξής παράδειγμα, στην περίπτωση καταστροφής αιμοφόρων αγγείων λόγω ατυχήματος, το μικρό chip πυριτίου δύναται να αλλάξει τη λειτουργία του δερματικού ιστού, μετατρέποντάς τον στα αγγεία αυτά και σώζοντας έτσι το άκρο που κινδυνεύει.
Η συγκεκριμένη τεχνολογία, τα ευρήματα της οποίας έχουν δημοσιευτεί στο Nature Protocols, βρίσκεται υπό ανάπτυξη για περισσότερα από πέντε χρόνια. Πλέον η συγκεκριμένη ομάδα του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα στοχεύει στην εξασφάλισης της έγκρισης του FDA των ΗΠΑ και έναρξη των κλινικών δοκιμών με ανθρώπους. Οι πιθανές εφαρμογές της τεχνολογίας αυτής είναι ατελείωτες, και περιλαμβάνουν την αναστροφή νευρικής βλάσης που μπορεί να προκληθεί από τον διαβήτη, ή την αποκατάσταση εγκεφαλικής βλάβης μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. Οδηγούμενη από επιδέξια κι έμπειρα χέρια, η διαδικασία κατασκευής του nanochip από μόνη της είναι πολύ απλή και γρήγορη, διαρκώντας συνήθως μέχρι και έξι μέρες.
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου