Για δεκαετίες, ερευνητές ανά τον κόσμο προσπαθούν να αναπτύξουν βιώσιμες τεχνολογίες εξαγωγής νερού από περιβάλλοντα όπου η εύρεσή του είναι εξαιρετικά δύσκολη. Οι μέχρι τώρα - ελάχιστες - υλοποιήσεις, είτε προϋπόθεταν την ύπαρξη υψηλών ποσοστών υγρασίας στην ατμόσφαιρα (βλ. Ανώτερα του 50%), είτε απαιτούσαν υπέρογκα ποσά ενέργειας για να λειτουργήσουν. Η φρέσκια προσέγγιση όμως ερευνητών του MIT και του Πανεπιστημίου του Berkeley ήρθε για να δώσει τη λύση.
Η ομάδα είχε παρουσιάσει το πρωταρχικό της όραμα πριν από περίπου ένα χρόνο σε ένα σχετικό επιστημονικό άρθρο. Έχοντας πλέον βελτιώσει αισθητά το σχεδιασμό, και ύστερα real-life δοκιμών που πραγματοποίησε η ίδια στο Tempe της Arizona, εκδίδει πλέον τα αποτελέσματά της.
Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες συσκευές της κατηγορίας, η δική τους δουλεύει πλήρως παθητικά, αφού δεν απαιτεί καμία είσοδο ρεύματος. Παράλληλα, χάρη στο MOF (abbr. Metal Organic Framework) οι ερευνητές κατάφεραν να την κάνουν λειτουργική ακόμη και όταν το ποσοστό υγρασίας περιβάλλοντος αγγίζει μόλις το 10%. Πρόκειται για ένα ειδικά σχεδιασμένο, εξαιρετικά υδρόφιλο υλικό το οποίο έχει κατασκευαστεί από συνδεδεμένα μεταξύ τους μόρια κατά τέτοιον τρόπο που δομούν μια υπερ-πορώδη επιφάνεια.
الاشتراك في:
تعليقات الرسالة
(
Atom
)
0 Post a Comment:
إرسال تعليق