Τον τελευταίο χρόνο οι συζητήσεις για το killer-service, που θα χρησιμοποιεί τις χιλιάδες συνδέσεις ADSL της χώρας μας, πληθαίνουν και μαζί τους πληθαίνουν και όλοι οι αεριτζήδες, όλοι αυτοί που θέλουν να δώσουν κάτι, αλλά δεν γνωρίζουν τι. Δε λέω, μπορεί από τις πολλές προσπάθειες να αναδειχθούν κάποιες που θα μας είναι χρήσιμες, αλλά πόσες από αυτές τελικά θα είναι πέρα για πέρα ελληνικές; Δυσκολεύομαι να μαντέψω. Πάντως, κοινός παρονομαστής των συζητήσεων που ακούω είναι τα μεγαλεπήβολα σχέδια. Ας δούμε ένα παράδειγμα: τηλεόραση μέσω Internet ή triple play. Βουτάμε απευθείας στα βαθιά, αλλά, μη νομίζετε, ότι όλοι γνωρίζουν πως θα στήσουν μια υποδομή ή πως θα την πλασάρουν. Η συζήτηση λοιπόν συνεχίζεται, μπαίνουν παράγοντες όπως κάμερες, στούντιο, περιεχόμενο, bandwidth και μέχρι εκεί όλα καλά. Μέχρι που μπαίνει ο παράγοντας χρήμα και κάπου εκεί -ευτυχώς- λήγει η συζήτηση. Λοιπόν, για να έρθω στο πρώτο συμπέρασμα. Σκεφτείτε απλώς ότι, αν η απλή ιδέα σας είναι όντως καλή, θα βρείτε τρόπο να την πουλήσετε. Αν δεν έχετε την τρομερή ιδέα και θέλετε κάτι μεγάλο, κάθε δρόμος περνά από την οδό της επένδυσης. Τα μεγαλεπήβολα σχέδια που πέτυχαν είναι λιγότερα από ελάχιστα.
Πέρα από την μεγάλη ιδέα χρειάζεται και πρόγραμμα, χρειάζεται μεράκι μα και υπομονή. Ο πατέρας του Ιντερνέτ είχε πεί ότι μέρχι σήμερα δεν έχουν ανακαλύψει ούτε το 1% των εφαρμογών του δικτύου. Ιδίως τώρα που μπήκαμε στο 2007 αγγίξουμε το...μέλλον με τους δίσκους Τεραμπαίτ, την επερχόμενη ολογραφική αποθήκευση, το λειτουργικό που ξεκινά αμέσως με το που ανοίξουμε το φορητό μας-αλήθεια θα τα καταφέρουν τα Vista?- αλλά και τόσες τεχνολογίες. Επομένως το συμπέρασμα είναι ένα. Αφήστε το Μάρκετινγκ και πιάστε την ουσία παιδιά...
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου