Στη σημερινή εποχή της άμεσης σύνδεσης με άλλους στο Διαδίκτυο και συγκεκριμένα μέσω των πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης, είναι δυστυχώς πιο εύκολο από ποτέ για τους ανθρώπους και συγκεκριμένα για τα παιδιά και τους εφήβους, να πέσουν θύματα ψεύτικων ταυτοτήτων και απάτης.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό οι γονείς να είναι σε εγρήγορση και να γνωρίζουν τις τελευταίες τάσεις σε αυτού του είδους τα πράγματα που συμβαίνουν στο διαδίκτυο.
Μία από τις τελευταίες «τάσεις» που επανήλθαν στον Παγκόσμιο Ιστό; Το Sadfishing.
Από την κάλυψη της έννοιας του sadfishing μέχρι το πώς διαφέρει από το catfishing, ένας παιδοψυχολόγος προειδοποιεί τους γονείς και τους παππούδες για τα σημάδια που πρέπει να προσέχουν. Επιπλέον, μάθετε πώς να βοηθήσετε τα παιδιά και τα εγγόνια σας να αποφύγουν αυτή τη συμπεριφορά στο διαδίκτυο.
Πώς διαφέρει το «Sadfishing» από το «Catfishing»;
Ίσως γνωρίζετε ήδη τον όρο catfishing κατά τον οποίο κάποιος δημιουργεί μια ψεύτικη ταυτότητα στο διαδίκτυο προκειμένου να ξεγελάσει τους άλλους. Το catfishing έχει γίνει ένας γενικός όρος για κάποιον που παραπλανά σκόπιμα τους ανθρώπους στο διαδίκτυο, αλλά μπορεί να αφορά την εξαπάτηση ανθρώπων για χρήματα, τον εκβιασμό τους ή ακόμη και την κλοπή της ταυτότητάς τους.
Στην πραγματικότητα, τα άτομα κάτω των 20 ετών πέφτουν θύμα διαδικτυακής απάτης συχνότερα από τα άτομα άλλων ηλικιακών ομάδων. Μια μελέτη του 2023 από τον ιστότοπο Social Catfish ανέφερε ότι οι έφηβοι και τα παιδιά παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση (σχεδόν 2.500%) των χρημάτων που χάθηκαν μεταξύ 2017 και 2022.
Έχοντας αυτό κατά νου, οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ένας σχετικά νέος όρος, το «sadfishing», έχει επίσης επανέλθει στο λεξικό. Βασισμένος στην ιδέα του catfishing, επινοήθηκε το 2019 και έχει κερδίσει έδαφος ως όρος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τι είναι το Sadfishing;
Όπως εξηγεί η παιδοψυχολόγος Erica Miller, PhD, το sadfishing είναι η ανάρτηση διαδικτυακού περιεχομένου, ηθελημένα ή αθέλητα, που προκαλεί τη συμπάθεια και τη συμπόνια των άλλων. Παρόλο που το sadfishing δεν οδηγεί απαραίτητα σε απώλεια χρημάτων ή κλοπή ταυτότητας, εκμεταλλεύεται τη συμπόνια των ανθρώπων προκειμένου να επιδιώξει την προσοχή, την κατανόηση ή τη δέσμευση των οπαδών.
Μπορεί να περιλαμβάνει πράγματα όπως δραματικές, αόριστες αναρτήσεις που δεν έχουν πλαίσιο, βίντεο ή selfies με κλάματα, αναζήτηση επικύρωσης μέσω ακραίας θλίψης ή κοινοποίηση υπερβολικών πληροφοριών όταν πρόκειται για συναισθηματικά, ιδιωτικά θέματα.
Το παιδί σας μπορεί να πέσει θύμα αυτής της τάσης ή ακόμα και να το κάνει το ίδιο.
Γιατί το Sadfishing έχει γίνει τάση;
H Δρ Μίλερ πιστεύει ότι δεδομένου ότι οι έφηβοι στρέφονται όλο και περισσότερο στις διαδικτυακές μορφές ως μέσο κοινωνικοποίησης και επικύρωσης και συχνά συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλους ή αναζητούν «συμπάθειες», το sadfishing είναι απλώς ένας τρόπος να κερδίσουν την προσοχή και την υποστήριξη των άλλων με έναν τρόπο που μπορεί να φαίνεται ακίνδυνος στην επιφάνεια, αλλά μπορεί να παίξει με τα συναισθήματα και τη συμπάθεια των ανθρώπων.
Ποιες είναι οι αρνητικές συνέπειες του Sadfishing;
«[Το Sadfishing] προωθεί την ιδέα ότι για να τραβήξεις την προσοχή ή να γίνεις αρεστός, πρέπει να είσαι δραματικός ή να έχεις μια θλιβερή ιστορία, ότι δεν αξίζουμε ενσυναίσθηση ή συμπόνια με τις τρέχουσες ιστορίες μας», λέει h Δρ Μίλερ.
«Στέλνει το μήνυμα ότι δεν είμαστε αρκετοί όπως είμαστε – οι ιστορίες και οι εμπειρίες μας δεν έχουν σημασία αν δεν δραματοποιήσουμε».
Όταν κάποιος δημοσιεύει τέτοιου είδους ιστορίες στο διαδίκτυο, δεν υπάρχει σχεδόν κανένας τρόπος να επαληθεύσει την αλήθεια, οπότε μπορεί κάλλιστα να τις επινοεί ή να υπερβάλλει στις λεπτομέρειες.
Πώς μπορούν οι γονείς και οι παππούδες να βοηθήσουν τα παιδιά
Αν είναι αυτοί που κάνουν sadfishing, είναι σημαντικό να καθοδηγήσουν τα παιδιά και τους εφήβους μακριά από αυτή τη συμπεριφορά. Μπορεί να μην έχουν καν πλήρη επίγνωση ότι κάνουν κάτι που θα μπορούσε να έχει αρνητικά αποτελέσματα, τόσο για τους ίδιους όσο και για όσους διαβάζουν τις αναρτήσεις τους.
Για να είστε σε επιφυλακή για το sadfishing, ίσως είναι καλή ιδέα να παρακολουθείτε τους λογαριασμούς του παιδιού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως λέει η Δρ Μίλερ, ή να ενθαρρύνετε έναν ανοιχτό διάλογο στον οποίο θα επικοινωνείτε με το παιδί σας και θα το κάνετε να νιώθει ότι είναι «αρκετό όπως είναι», επικυρώνοντας τις συνθήκες, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.
«Βοηθώντας τα παιδιά να νιώσουν ότι τα βλέπουμε όπως είναι και πιστεύουμε στις τρέχουσες εμπειρίες τους και είμαστε δίπλα τους, θα μειωθεί ιδανικά η ανάγκη τους να λάβουν πρόσθετη επικύρωση με αυτή τη μορφή», λέει η Δρ Μίλερ.
Επίσης, αν το παιδί ή ο έφηβός σας περνάει πραγματικά κάτι και ως αποτέλεσμα θλίβεται, ίσως είναι μια σοφή σκέψη να διερευνήσετε τη δυνατότητα θεραπείας και άλλων υποστηρικτικών μέτρων ψυχικής υγείας.
About Freegr network
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου