Η 1η Μαΐου εορτάζεται ως ορόσημο στη διεκδίκηση και κατάκτηση θεμελιωδών εργατικών δικαιωμάτων. Η φετινή Πρωτομαγιά μας βρίσκει αντιμέτωπους με τη Φύση, σε όλα τα επίπεδα. Η μόλυνση του αέρα και των υδάτων, η υπερθέρμανση του πλανήτη, η τεχνητή πάχυνση ζώων, η υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων επηρεάζουν ευθέως την υγεία και την καθημερινότητά μας. Έτσι, πέρα από τα θύματα της ασθένειας του COVID-19, χιλιάδες εργαζόμενοι έχασαν και θα χάσουν τις δουλειές τους το επόμενο διάστημα, ενώ όσοι τις διατηρούν συχνά εργάζονται εξ αποστάσεως, χωρίς σαφή όρια μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής, με μειωμένο μισθό ή κρατικό επίδομα, αλλά κυρίως με πλήρη ανασφάλεια για το μέλλον τους. Το ζητούμενο σήμερα δεν είναι απλά η εγγύηση των συνθηκών αξιοπρεπούς εργασίας, αλλά, ένα βήμα πιο πριν, η εγγύηση της ίδιας της εργασίας.
Από την άλλη, ο τίτλος «Άνθρωποι εναντίον Μηχανών» κάποτε ταίριαζε μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Αμφιβάλλω αν έχει γίνει αντιληπτό στο ευρύ κοινό ότι αυτός θα είναι ο τίτλος των επόμενων δεκαετιών. Η τεχνολογία αναπτύσσεται (και ως ένα βαθμό μπορεί να αυτονομηθεί) με τρομακτικό ρυθμό. Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι ήδη εδώ, ενώ εφαρμογές της όπως το «machine learning», σε απλοϊκή μετάφραση «μηχανή που μαθαίνει μόνη της» χρησιμοποιούνται ευρέως χωρίς καν να το γνωρίζουμε. Έρευνες δείχνουν ότι το 40% των σημερινών επαγγελμάτων θα εξαλειφθούν τα αμέσως επόμενα χρόνια, καθώς τεχνολογικές εφαρμογές θα τις αντικαταστήσουν!
Η αλλαγή αυτή θα πλήξει πρωτίστως τους ανειδίκευτους εργάτες, αλλά και πολλούς άλλους τομείς: για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι στο χρηματιστήριο μπορεί να αντικατασταθούν από αλγόριθμους, οι οδηγοί φορτηγών από «έξυπνα» αυτοκίνητα που θα κινούνται με τη χρήση δικτύων 5G. Το μέλλον είναι πια τόσο κοντά. Οι πολιτικές που θα γεφυρώσουν το ψηφιακό χάσμα των μεγαλύτερων γενεών, ενώ θα αναπτύξουν τις ψηφιακές δεξιότητες των νέων εργαζομένων (ακόμα κι αν έχουν τη μορφή voucher) δεν θα είναι απλά προϋπόθεση καλύτερων συνθηκών εργασίας, αλλά προϋπόθεση της ίδιας της εργασίας και δείκτης μελλοντικής ανεργίας.
Κάθε γενιά δίνει τους αγώνες της, προσδοκώντας στην πρόοδο και στην ευημερία και των επόμενων γενεών. Σήμερα καλούμαστε, τόσο η κοινωνία όσο και η ίδια η Κυβέρνηση, να κάνουμε κάτι πρωτόγνωρο. Όχι να διεκδικήσουμε περισσότερα. Όχι να πάρουμε τη σκυτάλη από τους προηγούμενους. Αλλά να επιστρέψουμε στην «αφετηρία» και να διανύσουμε όλο τον δρόμο από την αρχή. Να προστατεύσουμε τις ίδιες τις θέσεις εργασίας, αλλά και να επαναεπιβεβαιώσουμε την αξιοπρεπή εργασία υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, περιβαλλοντικές ή τεχνολογικές. Χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες, αλλά με αποτελεσματικές παρεμβάσεις. Με γνώμονα την Επιστήμη και όχι τη μικροπολιτική.
Αθηνά Σιαφαρίκα
Δικηγόρος (MJur Oxford)
Δικηγόρος (MJur Oxford)
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου