Η μεγαλύτερη πρόκληση των διαστημικών ταξιδιών και της αποίκισης του ανθρώπου σε άλλους πλανήτες, δεν είναι τόσο η τεχνολογική προσέγγιση, όσο η αδυναμία του ανθρώπινου σώματος να αντέξει μεγάλες χρονικές περιόδους μακριά από τη Γη.
Αυτό συζητήθηκε σε ένα event της British Interplanetary Society, με κεντρικό θέμα το αν η εξερεύνηση του Άρη πρέπει να πραγματοποιηθεί από ρομπότ ή ανθρώπους. Το ανθρώπινο γονιδίωμα αποτελείται από όλο το DNA που υπάρχει στα κύτταρά μας. Από το 2011 οι επιστήμονες είναι σε θέση να επεξεργαστούν με ακρίβεια γονιδιώματα. Το πρώτο γονιδιακό εργαλείο ήταν το Cripr-Cas9, το οποίο σήμερα χρησιμοποιείται από σχολικά ργαστήρια και έχει μικρό κόστος.
Για παράδειγμα, εφόσον ο μεγαλύτερος κίνδυνος του διαστήματος για τους αστροναύτες είναι η ακτινοβολία, θα μπορούσαμε να εισάγουμε γονίδια από φυτά και βακτήρια τα οποία μπορούν να απορροφήσουν τη ραδιενέργεια σε περιπτώσεις πυρηνικών ατυχημάτων. Μπορεί να ακούγεται ως επιστημονική φαντασία αλλά αρκετοί επιστήμονες πιστεύουν πως αυτός είναι ο δρόμος για την ανάπτυξή μας στο Ηλιακό σύστημα. Θα μπορούσαμε επίσης να δημιουργήσουμε σοδειές οι οποίες είναι ανθεκτικές στην ακτινοβολία, για να μπορούν οι αστροναύτες να καλλιεργούν την τροφή τους.
Επιστήμονες μελετούν διαρκώς το γονιδίωμα των μικροσκοπικών βραδυπόρων, των ανθεκτικότερων πλασμάτων στον κόσμο, για να αποκαλύψουν γονίδια και πρωτεΐνες που δίνουν στα βραδύπορα την εξαιρετική αντοχή τους. Πειράματα εργαστηρίου έχουν ήδη δείξει πως όταν γονίδια βραδυπόρων εισάχθηκαν σε ανθρώπινα κύτταρα, αύξησαν σημαντικά την αντοχή τους σε ακτινοβολία Χ.
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου