Από τον ατμό στην συνέχεια αφαιρείται το οξυγόνο (που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε άλλες εφαρμογές, και επομένως υπάρχει και άλλο όφελος) για την παραγωγή υδρογόνου. Στο επόμενο στάδιο της διαδικασίας, το υδρογόνο χρησιμοποιείται για την μετατροπή του διοξείδιου του άνθρακα (CO2), το οποίο προέρχεται από την ατμόσφαιρα, σε μονοξείδιο του άνθρακα και στην συνέχεια με την διαδικασία Fischer-Tropsch (η οποία αναπτύχθηκε το 1925) από το υδρογόνο (H2) και το μονοξείδιο του άνθρακα (CO) δημιουργείται υδρογονάνθρακας σε υγρή μορφή που μπορεί να χρησιμιμοποιηθεί σε μηχανές εσωττερικής καύσης. Όπως μπορείτε να καταλάβετε, το όφελος είναι διπλό από την στιγμή που απομακρύνεται το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα. Σύμφωνα με την εταιρεία μπορούν να ανακυκλωθούν 3,2 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα μέσα σε μία μέρα (τουλάχιστον από την πειραματική εγκατάσταση που έχει δημιουργηθεί για την επίδειξη της τεχνολογίας η οποία κόστισε επταψήφιο νούμερο), ενώ στο ίδιο χρονικό διάστημα μπορεί να παραχθεί ένα βαρέλι καυσίμου την ημέρα. Σύμφωνα με την Sunfire GmbH οι σημερινές μηχανές λειτουργούν περίπου με 50% αποδοτικότητα, αλλά υπάρχει η δυνατότητα να αυξήσουν την αποδοτικότητα τους στο 70% περίπου στο μέλλον. Για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης, η παραπάνω αποδοτικότητα είναι εφάμιλλη ενός μοντέρνου κινητήρα diesel, την ώρα που ένας κινητήρας βενζίνης έχει αποδοτικότητα μεταξύ 14% με 30%.
insomnia.
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου