Για να ολοκληρώσω τη δοκιμή του νέου Volvo S90 (C&D τεύχος 321), έχει «πέσει» πολύ διάβασμα τις προηγούμενες ημέρες, μια και τα αυτοκίνητα γίνονται όλο και πιο hi-tech και πρέπει όχι μόνο να αξιολογήσω τη μία ή την άλλη ποιότητα του αυτοκινήτου, αλλά συνάμα να προσπαθήσω να κατανοήσω το πώς γίνεται το καθετί. Ημιαυτόνομη οδήγηση στάνταρ, ραντάρ, αποστασιόμετρα, κάμερες, υπέρυθρες, και να ένα αυτοκίνητο που θυμίζει μαχητικό αεροσκάφος με τον οδηγό να γίνεται χειριστής αλλά με τρόπο που να μπορεί να οδηγεί εύκολα χωρίς «σπαζοκεφαλιές» (αυτή κι αν είναι «σπαζοκεφαλιά» για τον κάθε μηχανικό). Τις επόμενες ημέρες προέκυψαν και άλλες ειδήσεις.
Για την πρόθεση της Ολλανδίας να επενδύσει στο αποκλειστικά ηλεκτροκίνητο μέλλον της (προς το παρόν επενδύει στη Formula 1 σε έναν άγουρο, χωρίς αγωνιστικούς τρόπους, 18άρη), για τους δρόμους του μέλλοντος με φωτοβολταϊκά πάνελ στο Μισούρι των ΗΠΑ, για τη νέα γενιά πανίσχυρων μπαταριών που θα προσδώσουν στα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα όλο και μεγαλύτερη αυτονομία. Είναι πραγματικά σπουδαίο να ξέρεις (κοιτώντας πίσω και ατενίζοντας μπροστά) ότι βρισκόμαστε στην αυγή μιας νέας εποχής. Μιας εποχής που μπορεί σύντομα να μη χρειάζεται τα χέρια στο τιμόνι, να μη φουλάρεις στο βενζινάδικο, να μη χρειάζεται καν να ξέρεις τη διαδρομή για τον προορισμό σου αλλά μόνο τον προορισμό. Και είναι κάπως μελαγχολικό να μη σε νοιάζει πια το ταξίδι, αλλά ο προορισμός. Αλλωστε ο Καβάφης είχε δώσει μεγαλύτερη αξία στο πρώτο...
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου