Οι παίκτες έπρεπε να κινηθούν σε 21 διαφορετικούς λαβυρίνθους, με δύο επιλογές: Να πάνε μπροστά ή κάτω, απόφαση που είχε να κάνει με ένα αντικείμενο οπτικής διέγερσης (φωσφώνιο), που εκλαμβανόταν ως κύκλος ή μπάρα φωτός. Για να υποδείξει που έπρεπε να κινηθεί, οι ερευνητές παρήγαγαν ένα φωσφώνιο μέσω διακρανιακής μαγνητικής διέγερσης- μιας τεχνικής που χρησιμοποιεί ένα μαγνητικό πηνίο κοντά στο κρανίο για την άμεση και μη επεμβατική διέγερση μιας συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου.
«Η εικονική πραγματικότητα σήμερα λαμβάνει χώρα μέσω οθονών, headsets και διοπτρών, αλλά είναι ο εγκέφαλός σου που δημιουργεί την πραγματικότητά σου» λέει ο Ρατζές Ράο, καθηγητής επιστήμης υπολογιστών και μηχανολογίας του UW. «Το θεμελιώδες ερώτημα που θέλαμε να απαντήσουμε ήταν: Μπορεί ο εγκέφαλος να αξιοποιήσει τεχνητές πληροφορίες που δεν έχει δει ποτέ, οι οποίες παρέχονταν απευθείας σε αυτόν, για να πλοηγηθεί σε έναν εικονικό κόσμο ή να κάνει εργασίες χωρίς δεδομένα από άλλες αισθήσεις; Και η απάντηση είναι “ναι”» Τα πέντε άτομα που συμμετείχαν στη δοκιμή έκαναν τις σωστές κινήσεις στους λαβυρίνθους στο 92% των περιπτώσεων, όταν λάμβαναν τις πληροφορίες μέσω άμεσης διέγερσης εγκεφάλου, σε σύγκριση με το 15% που ίσχυε όταν δεν υπήρχε καθοδήγηση.
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου