Αρκετές ελλείψεις, αναφορικά με τη διείσδυση των νέων τεχνολογιών στην ελληνική δημόσια διοίκηση, εντόπισε τελευταία έρευνα του Παρατηρητήριου για την Κοινωνία της Πληροφορίας, που είχε ως αντικείμενο την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε μεταξύ Νοεμβρίου 2006 και Απριλίου 2007 και διαπιστώθηκαν πολλά προβλήματα, τα οποία εκτιμάται ότι μπορεί να λυθούν με μία σειρά από έργα, όπως είναι η Εθνική Πύλη της Δημόσιας Διοίκησης - Ερμής, το Εθνικό Δίκτυο Δημόσιας Διοίκησης - Σύζευξις, το Εθνικό Σύστημα Ηλεκτρονικών Δημόσιων Προμηθειών και το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα Περιφερειών. Μεταξύ άλλων, η έρευνα έδειξε ότι οι πλέον διαδεδομένες εφαρμογές πληροφορικής αφορούν την κάλυψη των βασικών λειτουργιών των οργανισμών, με το 53% των δημόσιων φορέων να διαθέτει λογισμικό e-mail και το 60% να χρησιμοποιεί ηλεκτρονικό πρωτόκολλο. Ωστόσο, μόνο το 17% διαθέτει κάποια εφαρμογή ροής εργασίας (workflow) και διαχείρισης περιεχομένου (content management), εφαρμογές απαραίτητες, μεταξύ άλλων, για την υποστήριξη της αποτελεσματικής επεξεργασίας αιτημάτων πολιτών.
Όσον αφορά τον εξοπλισμό, σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι στη δημόσια διοίκηση έχουν υπολογιστή: 92% στη κεντρική διοίκηση, 97,6% στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Όμως, το 50% στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης είναι παλαιάς τεχνολογίας. Αντίστοιχα, μόλις το 37% στην κεντρική διοίκηση και το 28,2% στους ΟΤΑ έχει πιστοποιητικό γνώσης χειρισμού υπολογιστών με τα στοιχεία να δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι αποφεύγουν να πάνε στα σεμινάρια που διοργανώνονται (21,99% στους ΟΤΑ). Όσον αφορά τη διασυνδεσιμότητα των εφαρμογών, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν υπάρχει συγκεκριμένη διασύνδεση μεταξύ της κεντρικής διοίκησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης για τη συστηματική ροή πληροφοριών με συγκεκριμένο σύστημα πληροφορικής. Σε αυτή μάλιστα την κατεύθυνση σημειώνεται ότι περισσότερο από το 50% των φορέων της έρευνας καταγράφονται να μη διαθέτουν καμία διασυνδεδεμένη εφαρμογή. Αλλά και μεταξύ των φορέων της κεντρικής διοίκησης η εικόνα δε διαφέρει σημαντικά. Τα συστήματα αποτελούν, κατά κανόνα, αυτόνομες εφαρμογές (69%), ενώ, εσωτερικά σε κάθε φορέα, είναι πολύ λίγα τα συστήματα που διασυνδέονται μεταξύ τους (13%) και αφορούν κυρίως διαδικτυακές πύλες που αντλούν στοιχεία από αντίστοιχα ολοκληρωμένα πληροφοριακά συστήματα (ΟΠΣ).
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου