Κυβερνήσεις και εταιρείες «εχθρούς του Ίντερνετ» κατονομάζουν οι RSF

Την συνεχώς αυξανόμενη παρακολούθηση από πλευράς κυβερνήσεων -όχι μόνο των πλέον καταπιεστικών- πάνω στη δραστηριότητα των πολιτών τους στο Ίντερνετ αλλά και την εμπλοκή εταιρειών σε αυτήν την γκρίζα τακτική καταγράφουν οι «Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα» (RSF) στην νέα έκθεσή τους για την επιτήρηση στο Ίντερνετ.

Διαβάστε την έκθεση

Η φετινή έκθεση ονομάζει πέντε χώρες-εχθρούς του Ίντερνετ: Βιετνάμ, Ιράν, Κίνα, Μπαχρέιν και Συρία. Σε αυτές η παρακολούθηση αντιφρονούντων και η ηλεκτρονική παρενόχληση με κακόβουλο λογισμικό (malware) είναι σε αύξηση τους τελευταίους μήνες, επισημαίνεται από τους RSF. Η Κίνα, προστίθεται, έχει αρχίσει πόλεμο κατά των προγραμμάτων που επιτρέπουν την ανώνυμη επικοινωνία και το Ιράν σχεδιάζει και σχεδόν έχει θέσει σε λειτουργία του δικό του καλά ελεγχόμενο Ίντερνετ.
Από την άλλη πλευρά, η Συρία, εν μέσω του φονικού εμφυλίου, παρακολουθεί συστηματικότητα τους αντικαθεστωτικούς ενώ υπάρχουν και πολλές αναφορές για στοχευμένες επιθέσεις με κακόβουλο λογισμικό ή λογισμικό παρακολούθησης που καταγράφει τη δραστηριότητα αντιφρονούντων.
Η έκθεση φιλοξενεί μάλιστα μαρτυρία σύρου αντιφρονούντα που, όταν τον συνέλαβαν, του παρουσίασαν εκατοντάδες σελίδες με διάλογους από το Skype και αρχεία που οι Αρχές κατέβασαν από τον υπολογιστή του.
Οι RSF κατονομάζουν ακόμη και πέντε εταιρείες (Hacking Team, Blue Coat, Trovicor, Amesys, Gamma International) που παράγουν λογισμικό το οποίο κατά κόρον χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση αντιφρονούντων ή ακόμα και δημοσιογράφων.
Μιλούν ακόμη για εταιρείες που συνεργάζονται με κρατικούς φορείς, παρά ιδιώτες, είτε για παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας (όπως η επιτήρηση όλης της δικτυακής κίνησης σε μια χώρα) είτε για στοχευμένες ενέργειες κατά προσώπων.

Προειδοποιούν οι Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα

Η δημοσιογραφική οργάνωση καλεί στην εισαγωγή ελέγχων στην εξαγωγή μηχανημάτων και λογισμικού και επιτήρησης σε χώρες που δεν σέβονται τα θεμελιώδη δικαιώματα. «Δεν μπορούμε να περιμένουμε να αστυνομευτεί ο ιδιωτικός τομέας μόνος του· πρέπει να παρέμβουν οι νομοθέτες», τονίζει η ένωση.
Και προχωρά προειδοποιώντας ότι «οι δημοκρατικές χώρες φαίνονται όλο και περισσότερο να υποκύψουν στο κάλεσμα των Σειρήνων για την ανάγκη επιτήρησης και κυβερνοασφάλειας με κάθε κόστος», πράγμα προφανές από την εισαγωγή «δυνητικά καταπιεστικής νομοθεσίας» η οποία «θα μπορούσε να θυσιάσει την ελευθερία της έκφρασης στο δίκτυο με την καταπολέμηση του κυβερνοεγκλήματος».