Σε όποια κατηγορία και αν ανήκετε όλα τα παραπάνω είναι λεπτομέρειες, διακοσμητικές πινελιές. Το βασικό ζητούμενο είναι η όσο το δυνατόν αρμονική συνύπαρξη με άλλους ανθρώπους στην μικρή κοινωνία του εργασιακού χώρου. Όπως ακριβώς και στην ζωή, υπάρχει πλαίσιο, δομές λειτουργίας, άξονες, προαπαιτούμενα. Υπάρχουν και τα προαιρετικά, δεν στα επιβάλλει κανένας με το ζόρι, καλό είναι όμως να υπάρχουν και να χαρακτηρίζουν το περιβάλλον που εργάζεσαι.
- Ευγένεια. Θεωρούμαστε, δεν ξέρω αν είμαστε, πολιτισμένα όντα. Το γραφείο είναι ένα πεδίο που προσφέρεται για ..αποδείξεις στον τομέα. Μην φανταστείτε υπερβολές, ένα στοιχειώδες πλαίσιο καθημερινής επαφής, βελτιώνει την επικοινωνία, απλοποιεί τα πράγματα.
-. Διακριτικότητα. Το ότι συνυπάρχεις σε ένα περιβάλλον, δεν σημαίνει αναγκαστικά, όλα , θέλω να τα ξέρω όλα. Είναι συνθήκη που ευνοεί τις επαφές, τις ερωτήσεις, τις απαντήσεις. Πιθανώς έχεις την δυνατότητα να ρωτάς τα πάντα, το πλαίσιο όμως καθορίζεται από τις απαντήσεις.
-. Συνεργασία, έστω σε επίπεδο πρόθεσης ή πνεύματος. Ουδείς τέλειος, δεν υπάρχει ιδανικός συνεργάτης. Υπάρχει όμως αυτός ο οποίος δεν καταβάλλεται από ανταγωνισμούς, καχυποψίες, δεύτερες, τρίτες σκέψεις, σε καθημερινή βάση, φορτίζοντας το κλίμα.
-. Θετική ή έστω ουδέτερη ( δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες), στάση. Δεν υπάρχει τίποτα πιο βαρετό και ανούσιο από την αρνητική οπτική, την αρνητική ενέργεια, η οποία συνήθως καλύπτει κενά, ανασφάλειες, φιλοδοξίες και κίνητρα.
-. Η ιεραρχία, όχι μόνο αυτή που καθορίζεται από τίτλους και θέσεις ( και αυτή χρειάζεται). Υπάρχει και αυτή που καθορίζεται από τον τρόπο που επιλέγεις να αναγνωρίσεις , να εμπιστευτείς ανθρώπους και ρόλους. Δεν κάνει καμιά ουσιαστική διαφορά, σε βοηθάει όμως να λειτουργείς καλύτερα στο χώρο, σε προσανατολίζει.
-. Η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου αλλά και στους ανθρώπους που συνεργάζεσαι. Το πρώτο απαραίτητο, το δεύτερο κάνει το όλο περιβάλλον δημιουργικό.
-. Η κριτική, όχι σαν απωθημένο, ανασφάλεια, επίδειξη δύναμης, μονότονη επανάληψη μην, δεν και εάν. . Σαν κατεύθυνση, εμπειρία, βελτιωτική κίνηση, προσθετική λειτουργία
-. Η συνέπεια. Σε λόγια, πράξεις το μεγάλο ζητούμενο. Σε πλαίσιο και κανόνες λειτουργίας το μικρό αλλά αναγκαίο.
-. Η διατήρηση της ατομικότητας, όποια και αν είναι αυτή. Είσαι μέλος ενός συνόλου, ως εκεί. Άλλο αφοσιώνεσαι, άλλο αφομοιώνεσαι Καμία σχέση. Υπάρχουν αυτά και άλλα τόσα, λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά, είναι θέμα προσώπου και προσωπικότητας. Υπάρχει και ένα σωτήριο gadget, τα ακουστικά. Απομονώνεσε και απομονώνεις, δεν ενοχλείς το περιβάλλον…
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου