Μάλιστα η συγκεκριμένη συνήθεια, κατά τους επιστήμονες, κάνει τον κόσμο τόσο εξαρτώμενο από τις ηλεκτρονικέ συσκευές ώστε να μην έχει ιδιαίτερη υπομονή όταν π.χ. αναζητεί κάτι και δεν το βρίσκει αμέσως.
Φωτογραφίζοντας το «κενό» μνήμης
Η καθηγήτρια ψυχολογίας δρ Μέριαν Γκάρι, από το Πανεπιστήμιο Βικτόρια, στο Ουέλινγκτον, στη Νέα Ζηλανδία, μελέτησε τις επιδράσεις της φωτογραφίας στις παιδικές αναμνήσεις.
«Νομίζω ότι το πρόβλημα εντοπίζεται στο γεγονός ότι ο κόσμος δεν ζει τη στιγμή» εξηγεί η ειδικός. «Βγάζει όμως χιλιάδες φωτογραφίες, τις οποίες αποθηκεύει στη συνέχεια στο κινητό ή στον υπολογιστή και δεν ξαναβλέπει σχεδόν ποτέ, καθώς ακόμα και η ταξινόμησή τους αποτελεί δύσκολη υπόθεση. Αυτό, για μένα, αποτελεί απώλεια της στιγμής».
Κατά τους ειδικούς, από τα γενέθλια των παιδιών μέχρι τις πολυαναμενόμενες οικογενειακές διακοπές, ο περισσότερος κόσμος κρατάει φωτογραφικές αναμνήσεις. Επισημαίνουν ωστόσο ότι αν οι άνθρωποι δεν ζήσουν την κάθε στιγμή, δεν επιτρέπουν στον εγκέφαλο να δημιουργήσει λεπτομερείς αναμνήσεις.
Αναμνήσεις hi-tech
Προηγούμενη αμερικανική μελέτη από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Φέαρφιλντ, είχε πραγματοποιηθεί σε μουσείο και είχε δείξει ότι τα άτομα που φωτογράφιζαν τα εκθέματα αργότερα δεν θυμούνταν καν ότι τα είχαν δει. Αντίθετα, τα άτομα που απλά περιηγούνταν στον χώρο και άκουγαν προσεκτικά τις αναλυτικές περιγραφές των εκθεμάτων από τον ξεναγό, θυμόντουσαν καλύτερα τα όσα είχαν πρόσφατα δει. «Ο κόσμος στις μέρες μας τείνει να βγάζει το smartphone και τη φωτογραφική του μηχανή σχεδόν ενστικτωδώς από την τσέπη ή την τσάντα» εξηγεί η επικεφαλής της μελέτης δρΛίντα Χένκελ. «Όταν κάποιος βασίζεται υπερβολικά στην τεχνολογία, π.χ. στην περίπτωση των προσωπικών αναμνήσεων, τότε κάτι τέτοιο επιδρά αρνητικά ως προς την ανάκληση των εμπειριών που έχει βιώσει».
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου