Ούτε από τότε που, αν ήθελες να παρακολουθείς τις περιόδους σου, έπρεπε να σημειώνεις στο μπλοκάκι-ημερολόγιό σου. Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν ριζικά το 2008, όταν η Apple έριξε στο τραπέζι το App Store της και μαζί της αναρίθμητα apps υγείας, από μετρητές θερμίδων και βημάτων μέχρι apps για yoga, ημερολόγια περιόδου και προσωπικούς γυμναστές. Όταν όλοι μας αρχίσαμε να τεμπελιάζουμε και να μην κοιτάμε καν το τηλέφωνό μας, ήρθε η αγορά των wearables και μια θάλασσα από βραχιόλια που μπορούσαν να παρακολουθήσουν τον ρυθμό της καρδιάς μας αλλά και πόσους ορόφους είχαμε ανέβει.
Το Fitbit, το πιο δημοφιλές προϊόν αυτής της αγοράς –το φόρεσε και ο Obama– έχει καταγράψει πωλήσεις της τάξης των 20 εκατ. τεμαχίων από την ώρα που κυκλοφόρησε μέχρι και το 2015. Στο πλέον βασικό επίπεδο, αυτά τα apps και αξεσουάρ μας προσφέρουν έναν γρήγορο και εύκολο τρόπο να γνωρίζουμε πληροφορίες για το σώμα μας. Μερικά από τα πιο δημοφιλή apps υγείας είναι τα ημερολόγια γονιμότητας. Αυτά τα apps παρακολουθούν το «παράθυρο» της ωορρηξίας κατά το οποίο οι πιθανότητες να μείνεις έγκυος είναι οι περισσότερες, με τους χρήστες να μπορούν να παρακολουθούν μια ολόκληρη σειρά από πληροφορίες και να γνωρίζουν καλύτερα πότε πρέπει να δράσουν. Δεν βοηθούν απλώς την επίτευξη σύλληψης˙ βοηθούν επίσης τις γυναίκες να ελέγχουν τον χρόνο της περιόδου τους. «Οι γυναίκες θέλουν να ξέρουν τι υπάρχει εκεί έξω ώστε να μπορούν να παίρνουν τις πλέον τεκμηριωμένες αποφάσεις και το να λαμβάνουν εξατομικευμένες πληροφορίες και τη βοήθεια μιας ολόκληρης κοινότητας σίγουρα τις βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση», εξηγεί η Jen Tye, υπεύθυνη του τμήματος ΗΠΑ για το δημοφιλές tracker γονιμότητας Glow. «Υπάρχει επίσης ένα community εντός των apps μας όπου οι χρήστες μπορούν να συζητούν και πιο δύσκολα θέματα, όπως η έκτρωση, η αντισύλληψη, το sex positivity, ακόμα και για τις δικές τους σχέσεις και σεξουαλικές ζωές». Εντούτοις, η Tye τονίζει πως το Glow δεν είναι μέσο αντισύλληψης. «Αν μπορούμε να παρέχουμε ασφαλείς και βοηθητικές πληροφορίες για γυναίκες κάθε ηλικίας, τότε θεωρούμε πως πετυχαίνουμε τον στόχο μας». Στο πλέον βασικό επίπεδο, αυτά τα apps και αξεσουάρ μας προσφέρουν έναν γρήγορο και εύκολο τρόπο να γνωρίζουμε πληροφορίες για το σώμα μας. Μας επιτρέπουν να έχουμε τον έλεγχο και τη γνώση μιας «μηχανής» που ανήκει σε εμάς, αλλά που συχνά μας μπερδεύει με τις λειτουργίες της.
Το παραπάνω είναι ακόμα πιο σημαντικό για εκείνα τα άτομα που για μια σειρά λόγων –οικονομικών, αναπηρικών, γεωγραφικών και άλλων– δεν έχουν πρόσβαση σε γιατρούς, φάρμακα, προπονητές, θεραπευτές, γυναικολόγους και διαιτολόγους. Εντούτοις, αν και πλέον αυτού του είδους η τεχνολογία υπάρχει παντού γύρω μας, γρήγορα έγινε ιδιαίτερα εμφανές πως η ακρίβεια της επαφής πρόσωπο με πρόσωπο δεν μπορεί να ξεπεραστεί από αυτό τον νέο κόσμο αυτο-διάγνωσης. Μάλιστα, όπως αναφέρει ο δρ Mat Owen από το Manchester, συχνά το αποτέλεσμα της χρήσης αυτών των apps και αξεσουάρ είναι η λάθος διάγνωση: «Πρόσφατα είδα μια ασθενή που είχε ένα στομαχικό θέμα, αλλά παρατήρησα πως είχε και μια περίεργη κρεατοελιά στο πόδι της. Μου είπε πως πριν από λίγους μήνες είχε χρησιμοποιήσει ένα app για κρεατοελιές, το οποίο σκάναρε την κρεατοελιά μέσω του τηλεφώνου της και εν συνεχεία έστελνε μια έκθεση στον χρήστη. Σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση, η κρεατοελιά ήταν άκακη.
Της είπα πως εμένα μου προκαλούσε προβληματισμό και τελικά αποδείχτηκε πως ήταν κακοήθες μελάνωμα, ένα είδος ιδιαίτερα επιθετικού καρκίνου του δέρματος». Επιπλέον, μια έρευνα που δημοσίευσε το 2015 το British Medical Journal ύστερα από έλεγχο που έγινε σε 23 apps που έλεγχαν συμπτώματα έδειξε πως η πρώτη διάγνωση που έδιναν είχε ποσοστό επιτυχίας που άγγιζε μόλις το 34%. Στο δε άλλο άκρο του τόξου, αυτό το κύμα apps υγείας έχει δημιουργήσει μια cyber υποχονδρία, έναν ξεκάθαρα νέο όρο που αναφέρεται στο ιατρικό άγχος που δημιουργείται σε ένα άτομο όταν ψάχνει στο Διαδίκτυο για τα συμπτώματά του και βρίσκεται αντιμέτωπο με τρομακτικά σενάρια ασθενειών. Όπως εξηγεί η Sophie, που παραδέχεται ότι είναι υποχόνδρια: «Μια φορά είχα μια κύστη στο στήθος και διαβάζοντας τα διάφορα φόρουμ πείστηκα πως ήταν καρκίνος του μαστού. Ήμουν πολύ φοβισμένη για να πάω στον γιατρό, αλλά όταν τελικά πήγα και έκανα κάποιες εξετάσεις είδα πως δεν ήταν τίποτα σοβαρό».
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου