Kάθε μουντιαλική διοργάνωση έχει και τη δική της επίσημη μπάλα. Όμως, γιατί η μπάλα κάθε Παγκοσμίου Κυπέλλου μοιάζει αλλά και συμπεριφέρεται εντελώς διαφορετικά σε σύγκρισή με την προκάτοχό της;
Η παραπάνω ερώτηση είναι κάτι που μόνο ένας ειδικός και συγκεκριμένα ένας καθηγητής φυσικής, ο φυσικός του Πανεπιστημίου του Lynchburg, Έρικ Γκοφ, μπορεί αν απαντήσει.
Μια μπάλα ποδοσφαίρου θέλουμε να είναι όσο το δυνατόν πιο σφαιρική. «Στις παλιές εποχές, είχαμε μπάλες που είχαν ένα κομψό σφαιρικό σχήμα που αποτελούνταν από τα κλασσικά ασπρόμαυρα εξάγωνα, αλλά από το Μουντιάλ του 2006 στη Γερμανία, ανακαλύφθηκαν καλύτεροι τρόποι για να κατασκευάσεις μια μπάλα», τονίζει ο κ. Γκοφ.
Ειδικότερα, η νέα τεχνολογία επιτρέπει στην Adidas να αρχίσει να σχεδιάζει τις μπάλες με λιγότερα πάνελ. Λιγότερα πάνελ σημαίνουν και λιγότερες ραφές. Και, το πιο σημαντικό, μια ομαλότερη επιφάνεια.
Αυτό όμως σύμφωνα με τον Έρικ Γκοφ δεν είναι απαραιτήτως καλό. «Αν η μπάλα γίνει πολύ ομαλή, η αντίσταση του αέρα ανεβαίνει. Είναι σαν να κλωτσάς μια μπάλα στην παραλία».
Και αυτό ακριβώς συνέβη με την μπάλα του 2006. Οι παίκτες παραπονέθηκαν ότι η μπάλα δεν πήγαινε εκεί που περίμεναν.
Έτσι, το 2010, η Adidas τους αποζημίωσε προσθέτοντας και κάποια επιπλέον υφή για να σκληρύνει την επιφάνεια της μπάλας.
Όπως επισημαίνει όμως ο κ. Γκοφ, «η μπάλα Jabulani ήταν μια εκπληκτική αποτυχία γιατί δεν ήταν αρκετά τραχιά. Όταν κλώτσαγες τη μπάλα με συγκεκριμένη ταχύτητα, εκείνη επιβράδυνε ξαφνικά κατά τη διάρκεια της τροχιάς της».
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου