Η έρευνα, πέραν των άλλων, υπογραμμίζει τέσσερα σημεία που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τα Διοικητικά Συμβούλια, οι επικεφαλής διαχείρισης κινδύνου (CROs) και άλλα ανώτερα στελέχη, προκειμένου να παραμείνουν ανταγωνιστικοί, να διατηρήσουν την εμπιστοσύνη στον οργανισμό, και να επιτύχουν τους στόχους τους για ψηφιακό μετασχηματισμό. Τα τέσσερα αυτά σημεία περιλαμβάνουν: 1. Την προσαρμογή σε ένα περιβάλλον και σε ένα προφίλ κινδύνου, που μεταβάλλονται διαρκώς.2. Την αξιοποίηση της διαχείρισης κινδύνων, προκειμένου να καταστεί δυνατός ο επιχειρησιακός μετασχηματισμός και η βιώσιμη ανάπτυξη.3. Την αποδοτική και αποτελεσματική διαχείριση κινδύνου.4. Την ανάκαμψη από δραστικές διαταραχές. Οι κυβερνοαπειλές αποτελούν τον κορυφαίο κίνδυνο για τις τράπεζεςΑξίζει να σημειωθεί ότι, επιπλέον, η διαχείριση κινδύνων καλείται να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στη διαχείριση του εξελισσόμενου προφίλ κινδύνων των τραπεζών, καθώς και στην προετοιμασία, διαχείριση και ανάκαμψη από δυσλειτουργίες, όπως οι κυβερνοεπιθέσεις και οι φυσικές καταστροφές. Οι ερωτηθέντες αναγνώρισαν τις παρακάτω βασικές ανησυχίες σχετικά με την ανθεκτικότητα των οργανισμών: γενικούς κινδύνους στον κυβερνοχώρο (80%), παρατεταμένες τεχνολογικές διακοπές στο εσωτερικό περιβάλλον της τράπεζας (64%), διακοπές λειτουργίας τρίτων (64%), διαθεσιμότητα δεδομένων (41%), απαρχαιωμένες τεχνολογίες (39%), καταστροφή σημαντικών δεδομένων (39%) και οικονομική ανθεκτικότητα (32%). Σύμφωνα με την έρευνα, παρατηρείται ότι οι λειτουργίες διαχείρισης κινδύνων μπορούν να αξιοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες περισσότερο και αποδοτικότερα.
Οι ερωτηθέντες εντοπίζουν μια σειρά τομέων όπου οι νέες τεχνολογίες θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο: την εποπτεία απάτης (72%), το οικονομικό έγκλημα (68%), τη μοντελοποίηση (57%), την πιστωτική ανάλυση (57%), την κυβερνοασφάλεια (57%), και τις KYC (know-your-customer) δραστηριότητες (57%). Από τα ευρήματα της έρευνας προκύπτουν διαφορετικές περιφερειακές τάσεις. Οι CROs κάθε περιοχής έχουν διαφορετικές προτεραιότητες: στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, προτεραιότητα είναι οι πιστωτικοί κίνδυνοι και οι κίνδυνοι ρευστότητας (και οι δύο στο 58%), στη Λατινική Αμερική είναι η διάθεση ανάληψης κινδύνου (62%), στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή, η εφαρμογή νέων ρυθμιστικών κανόνων και οι προσδοκίες των εποπτικών αρχών (86%), ενώ στην Ευρώπη, οι κίνδυνοι του επιχειρησιακού μοντέλου, η εφαρμογή νέων ρυθμιστικών κανόνων και οι προσδοκίες των εποπτικών αρχών (και τα δύο στο 56%). Τέλος, στη Βόρεια Αμερική, ο λειτουργικός κίνδυνος (εκτός της κυβερνοασφάλειας) και η αρχιτεκτονική της τεχνολογίας κινδύνου (και οι δύο στο 65%).
0 Post a Comment:
Δημοσίευση σχολίου